انیمیشن Soul؛ ارواح قدر زندگی را بهتر می دانند - تور انگلیس

انیمیشن Soul/روح در تاریخ 11 اکتبر در جشنواره فیلم لندن که بزرگ ترین رویداد سینمایی ملی در بریتانیا محسوب می گردد، برای اولین بار به نمایش عایدی. این اثر قرار بود که در تاریخ 25 دسامبر در سینما های ایالات متحده نمایش داده گردد، اما بعد ها به خاطر شرایط پیش آمده به واسطه بیماری کرونا، استودیو والت دیزنی پیکچرز تصمیم گرفت که این انیمیشن را درست در همان تاریخ، به صورت دیجیتالی در سرویس استریم دیزنی پلاس برای مشترکان خود به نمایش در بیاورد.

داستان انیمیشن Soul/روح درباره شخصیتی به نام جو است. جو (با صداپیشگی جیمی فاکس) معلم یک گروه موسیقی دوره متوسطه دبیرستان است؛ زندگی دلخواه او پیش نمی رود. علاقه واقعی او سبک جاز است و سبکی در آن حرفه ای است. زمانی که به یک قلمروی دیگر سفر می نماید تا فرد دیگری یاری کند که علاقه واقعی زندگی اش را پیدا کند، خیلی زود متوجه می گردد که روح داشتن یعنی چه و چه تاثیری در زندگی دارد.نقش اول این انیمیشن به نام جو گاردنر اولین شخصیت قهرمان آفریقایی-آمریکایی کمپانی پیکسار محسوب می گردد.

مارک نیلسن یکی از تهیه نمایندگان پیکسار در مصاحبه با نشریه هالیوود ریپورتر درباره انیمیشن Soul/روح گفت: آیا تابه حال از خود پرسیده اید که احساسات، رویا ها و علایق شما از کجا ناشی می شوند؟ چه چیزی باعث شکل گیری شما می گردد؟ کمپانی پیکسار در سال 2020 شما را از خیابان های نیویورک به جهانی کیهانی خواهد برد تا در این سفر به مهم ترین سوال زندگی پاسخ دهید.

اولین اقدام تحسین برانگیزی که سازندگان انیمیشن Soul/روح انجام دادند این است که در طراحی و نمایش و روایت جهانی پس از مرگ خود، کاملا پا را فراتر از آیین ها و مذاهب گوناگون جهان گذاشتند. آنها کاری کردند که هر کس با هر عقیده ای، بتواند با صحبت های مطرح شده در انیمیشن همذات پنداری کند.

انیمیشن Soul/روح به حدی خوب ساخته شده است که بسیاری از منتقدان عملا نتوانست چیزی جز تحسین در خصوص این انیمیشن بیان نمایند.

پیتر بردشاو منتقد گاردین: این انیمیشن، یک فیلم واقعا دوست داشتنی، خشنود نماینده و آرام محسوب می گردد.

ای. او اسکات منتقد نیویورک تایمز: فیلم تازه پیکسار سوالی را می پرسد که خیلی از ما بار ها برای پرسیدندش دچار بی خوابی شده ایم، این سوال که: چرا ما وجود داریم؟ هدف زنده بودن چیست؟ و بعد چه می گردد؟ این اولین بار نیست که استودیوی پیکسار توانایی بصری و داستانگویی اش را برای آنالیز تم های فلسفی عمیق به کار برده. جنبه تعلیمی این انیمیشن صادقانه است، بر دل می نشیند و از هنرمندی خالقانش جدا نیست.

پیتر دبروگ منتقد ورایتی: شاید بسیاری از بچه ها درگیر این مساله نباشند؛ اما بزرگسالان زیادی هستند که آرزو می نمایند هرگز به جهان نمی آمدند و فیلم روح با قلب بزرگ و بخشنده اش مثل فیلم های قبلی پیکسار کاری می نماید که حتی زندگی معمولی جو گارنر هم چیزی باشد که باید قدر آن دانسته گردد... تمام این موارد مختلف به طرز زیبایی با هم ترکیب شده اند. اثری که تماشاگر پیر و جوان را به حالتی می برد که تصور می نماید روح خودش مثل یک شخصیت کارتونی خاص در حال درخشش است.

الکس گادفری منتقد امپایر: فیلم آن تاثیر عاطفی که وعده می دهد را ارائه نمی دهد، خیلی از ایده ها هرگز شکل نمی گیرند، اما روح بدون شک یک سفر زیبا و تاثیرگذار اگزیستانسیالیستی و پر از شگفتی است. فیلم در تمام 100 دقیقه زیباست، اما سفر احساسی بزرگ نیست. اما جزئیاتش آن را به نتیجه می رساند. لحظاتی متعالی در فیلم وجود دارد، لحظاتی که روایت دقیقا بر انیمیشن منطبق می گردد و شما را به جای دیگری می برد. این لحظات جادوی پیکسار است. در این لحظات است که همه چیز منطقی می گردد.

دیوید فیر منتقد رولینگ استون: روح درس های دقیقی درباره زندگی و سبک زندگی دارد. از قضا برترین آن ها ساده ترین آن هاست: نگاه کنید، کوش کنید، یاد بگیرید. لذت ببرید.