تمایل وزارت صمت برای آزادسازی واردات ماشین آلات معدنی ، چرا معدن کاران برای سفارش به هپکو مقاومت دارند؟ - تور انگلیس

گروه استان های خبرنگاران، اعظم ذوالفقاری منظری؛ * مرز های ایران همچنان برای ورود دستگاه هایی که هپکو توان تولیدش را دارد، باز است. این بار کارگران هپکو گزارش هایی از واردات دستگاه های نو از شرکت های تولیدکننده خارجی به کشور ارائه داده اند. در کنار این اقدامات، برخی رسانه ها نیز راهکار هایی برای حل مشکل خودرو های معدنی برای معدن کاران ارائه داده اند که به نظر می رسد آنقدر ها همسو با تولید داخلی نیست.

دنیای معدن که خود را نخستین رسانه تخصصی در حوزه معدن معرفی می کند، در یادداشتی که عنوان کارگروه تحقیقات معدنی شهید حسام خوشنویس را همراه دارد، سناریو حل مشکل کمبود ماشین آلات معدنی در کشور را در یک هرم تصویر کرده که رأس آن تسهیل واردات است. بازی دوم این هرم تولید قطعات و تأمین خدمات و در نهایت تکمیل خط تولید کامل ماشین در کشور است.

بخشنامه وزارت صمت برای تسهیل واردات!

حالا هم که مدیرکل دفتر بهره برداری معادن وزارت صمت، شرایط ورود ماشین آلات معدنی را اعلام کرده است. بخشنامه وزارت صمت، امضای کاوس قاسمی را بر خود دارد و در آن اعلام شده که همه بهره برداران، شرکت های معدنی و پیمانکاران دارای قرارداد معتبر معدنی ... که متقاضی و واجد شرایط ورود ماشین آلات معدنی بیشتر از پنج دستگاه هستند به این وزارتخانه اعلام کنند تا برآورد ماشین آلات مورد نیاز تا سال 1401 بررسی شود. این بخشنامه شاید اولین گام به سمت آزادسازی واردات خودرو های معدنی باشد که مایه نگرانی کارگران و مدیران هپکو شده است.

این نگرانی از کجا نشأت می گیرد؟ هپکو پس از 15 سال از سیطره بخش خصوصی رها شد و به دولت بازگشت. اما دولت توان تأمین هزینه های بازگشت به کار این شرکت را نداشت. در واقع جبران خسارتی که مدیریت بخش خصوصی به این شرکت وارد کرده بود، بیش از توان دولت بود و در سال 99 هیات وزیران در مصوبه ای 55 درصد سهام این شرکت را به سازمان تأمین اجتماعی داد.

قضاوت هپکو براساس دوران خصوصی سازی

در دوران مدیریت بخش خصوصی در هپکو، مدیران این شرکت به جای آنکه در پی رونق در سالن های تولید این شرکت باشند، به توسعه کاغذی شرکت برای دریافت اعتبار بانکی روی آوردند، اما با توجه به اینکه جذب این اعتبارات منجر به تولید و درآمدزایی واقعی برای شرکت نشده بود، بدهی هپکو طی این 15 سال به سیستم بانکی کشور به بیش از هزار میلیارد تومان رسید. توقف تولید در هپکو باعث شد تا بازار ماشین آلات معدنی و راهسازی در کشور از دست این شرکت خارج شود و معدن کاران نیاز خود را از تولیدات کشور های دیگر تأمین کنند. اما حالا که هپکو بار دیگر به چرخه تولید برگشته، فرایند واردات باید ادامه پیدا کند؟

بیشتر بخوانید:

• 480 میلیون دلار برای واردات ماشین آلات مستعمل عمرانی و معدنی صرف شده است
• توهین بزرگ واردکنندگان ماشین آلات معدنی به قوانین و سیستم اداری کشور و حمایت گمرک از آنان
• انتظارات اهالی هپکو از مدیریت تازه دولتی در استان مرکزی / کارگران: هنوز به ساحل آرامش نرسیده ایم
• هپکو روی غلتک تولید؛ اگر بگذارند! / واردکنندگان ماشین آلات معدنی به توان داخلی اعتماد ندارند
• معادن هیچ اراده ای برای خرید از هپکو ندارند / ارائه اسناد و مدارک پولشویی در واردات خودروهای معدنی به سازمان بازرسی

سجاد غرقی، نایب رئیس کمیسیون صنعت و معدن اتاق بازرگانی تهران گفته که بدون تأمین، تجهیز و جایگزینی ماشین آلات، کار در معادن با مشکل روبرو شده است. به گفته او 71 درصد هزینه های عملیات معدن کاری مربوط به بخش هایی است که مستقیما با ماشین آلات سنگین معدنی ارتباط دارد و به همین دلیل وقفه در کار این ماشین آلات، به تولید و اقتصاد در معادن ضربه می زند.

معادن ماشین می خواهند، اما به هپکو سفارش نمی دهند

چه سازوکاری باید برنامه ریزی کرد تا هم معادن ضرر نکنند و هم هپکو به تولید برسد؟ هزینه واردات دستگاه های معدنی شفاف نیست، اما اهالی هپکو می گویند که تولید هر دستگاه دامپتراک حدود 30 میلیارد تومان برای مصرف کننده هزینه دارد و مدیران معادن می توانند مبلغی را به عنوان پیش پرداخت در اختیار هپکو قرار دهند و مابقی را پس از تکمیل دستگاه تحویل گیرند. اما تا به امروز حتی یک قرارداد هم از سوی معادن برای تولید ماشین آلات معدنی به هپکو ارائه نشده است!

این واقعیت ها را کنار هم بگذاریم؛ معادن برای کار نیاز به تأمین و تجهیز ماشین آلات معدنی دارند و در عین حال حاضر نیستند با هپکو، به عنوان تنها شرکت تولیدکننده واقعی این محصولات در کشور، وارد تعامل شوند! در این شرایط تلاش معدن کاران را برای واردات خودرو های معدنی آن هم دست دوم و کارکرده حتی گاهی با عمر بالای 10 سال، صادقانه می بینید؟