تور ارزان چین: عضویت ایران در سازمان همکاری شانگهای چه تاثیری بر بورس دارد؟ - تور انگلیس

با ما همراه باشید و با تور ارزان چین از شگفت انگیزترین کشور دنیا دیدن کنید بر روی دیوار چین سلفی بگیرید، از قصر ممنوعه دیدن کنید و در خیابان شانگهای پیشرفته ترین آسیا قدم بزنید.

یکی از نمایندگان مجلس دیروز درباره تاثیر عضویت ایران در سازمان همکاری شانگهای گفته بود، مهم ترین تاثیر این اتفاق بی اثر شدن تحریم ها در ایران است. و ابراهیم رئیسی هم در این مراسم گفت سلطه طلبی و یکجانبه گرایی رو به زوال است. نظام دنیا به سود کشورهای مستقل در حال تغییر است.

مهرداد بذرپاش، رئیس دیوان محاسبات هم مهم ترین تاثیر عضویت دائم ایران را ترک برداشتن دیوارهای تحریم می داند و به نظر می رسد در بین بعضی از افراد تاثیر سیاسی این مساله بیشتر از تاثیر سیاسی آن است.

اما تاثیر عضویت ایران در این سازمان در چه صورت در اقتصاد ایران موثر است؟ سهم ایران در بازارهای پاکستان، هند، قرقیزستان و تاجیکستان بیشتر مربوط به صنایع پتروشیمی، کشاورزی،فلزات و انرژی است و به عقیده بعضی از مسئولان و کارشناسان تا زمانی که تعرفه های گمرکی و قوانین تجاری ایران تغییری نکند ایران نمی تواند از این پیمان نفعی را ببرد.

تاثیر این عضویت بر بورس

جواد فلاحیان، کارشناس بازار سهام در این باره معتقد است، عضویت ایران در این سازمات تاثیری بر بورس و شرکت ها ندارد. روسیه به اسم یک قدرت عظیم در این سازمان در سال 2006 به اسم عضو رسمی شناخته شده و از آن موقع تا به حال منفعت مالی را از این جهت کسب نکرده است.

وی اضافه کرد: اهداف چین از به رسمیت شناختن بعضی از کشورها صرفا تمرکز قدرت و بالا بردن نفوذ خود در کشورهای آسیایی است. وی تشریح کرد: البته تاثیر این موضع را به صورت کامل نمی توان انکار کرد زیرا کشورهای عضو این سازمان تبادلات مالی با یکدیگر خواهند داشت.

فلاحیان در بخش دیگری گفت: ایران از سال 2005 عضو غیرموظف این سازمان بوده و قول عضویت رسمی ایران به دولت قبل وجود داشته است اما در دولت نو این رخ داد.

نیما میرزایی، کارشناس و تحلیلگر بازار سهام هم در این باره می گوید: طبیعتا این عضویت یک گام مهم و موثر در حوزه های مختلف مالی، فرهنگی و… است و منجر به متوازن تر شدن روابط ایران و شرق خواهد شد.

وی در این باره معتقد است: اما تاثیرات مالی پیمان نامه های همه جانبه در این سطح (مشابه قرار داد 25 ساله ایران و چین) در کوتاه مدت خود را نشان نخواهد داد. درباره بورس هم همینطور به نظر می رسد، آثار مثبت احتمالی این پیمان در بلند مدت در اقتصاد و بورس بروز خواهد نمود.

میرزایی در بخش دیگری گفت: نکته مهم دیگر این است که این پیمان یک بستر و زیر ساخت برای توسعه روابط و بهبود شرایط مالی ایجاد می نماید و لزوما به معنی بهتر شدن قطعی مسائل این حوزه نیست. بنابراین نحوه استفاده کشور از این فرصت، نتایج آن را در آینده رقم خواهد زد.

در مجموع تحول کوتاه مدت و مشخصی در شرکت ها ایجاد نخواهد نمود، اما در بلند مدت میتواند اثرات مثبتی بر صنایع مادر و بعلاوه حمل ونقل داشته باشد