نگاهی به کاربرد پزشکی کرینوم - تور انگلیس

نویسندگان: کوهویی لینگ، چوا تانگ کیان، تان چای هون

مترجمان: دکتر حسین حسین زاده، دکتر محسن ایمن شهیدی، دکتر رامین رضایی

نام علمی (خانواده):

Crinum asiaticum L. (Amaryllidaceae)

نام انگلیسی:

Crinum Lily, Spider Lily, Bawang, Tanah

نام فارسی:

ندارد. کرینوم

مشخصات:

Crinum asiaticum L. گیاهی پیاز مانند با یک ساقه حاوی گل در مرکز است. برگ ها باریک و همه مانند، نوک دراز، با طول 0/5-1/5 متر، با رنگ مایل به سبز و پوشیده از کرک می باشند. ساقه حاوی گل، حدود 1-1/2 متر است. ضد درد و ضد باکتری، ضد التهاب، ضد ویروس، ضد سرطان، ضد تومور، [مهار] دگرانوله شدن ماست سل ها، ضد میتوز و تثبیت کننده غشاء. گل ها سفید رنگ و 6-12 عدد در یک چتر هستند. میله پرچم، رنگ مایل به قرمز دارد. میوه گیاه به صورت نامنظمی کروی با عرض 4-5 سانتی متر، با یک یا چند دانه بزرگ سبز رنگ است.

منشأ:

بومی نواحی گرمسیری آسیاست و به امریکای شمالی برده شده است.

ترکیبات شیمیایی:

کرینامین، لیکوریسیدین، هامائین، ایزوکرازودین (isocraugsodine) پالمیلیکورین، لیکوریسید، آمبلین، کریناسیاتین (crinasiatin) هیپادین، باکونین، پراتوریمین، کرینین، پوولین (powelline) اونگرمین، کریاسبتائین، کریناسیاتین (crinasiatine) فنانتریدون II و ترکیبات دیگر.

کاربرد در طب سنتی:

در کشورهای آسیای جنوب شرقی، C. asiaticum معروفیت و اعتبار قابل ملاحظه ای در درمان آسیب و التهاب مفصلی دارد. از این گیاه برای درمان دمل و سرطان هم استفاده شده است. در اندونزی، برگ ها به روغن آغشته می گردند و حرارت داده می شوند و برای درمان زخم ناشی از همه سمی، گزش و نیش زدن به کار می فرایند. در مالزی، ضماد ساخته شده از برگ ها برای التهاب، تورم مفصل، کمردرد، درد، و در موارد سردرد و تب به کار می رود. بعلاوه، برگ های این گیاه نرم کننده پوست هستند. در شمال غربی جزایر سلیمان، برگ های این گیاه، درمانی موضعی برای التهاب است. در مالزی، از برگ ها برای درمان روماتیسم و بر طرف کردن دردهای موضعی استفاده می شود. در جزیره Karkar و استان Simbo، که هر دو در کشور پاپوآگینه نو قرار دارند، از صمغ به دست آمده از برگ گیاه بر وی بریدگی ها استفاده می شود. در هند، برگ این گیاه برای بیماری های پوستی و التهاب به کار می رود. از برگ های خرد شده برای شستشوی بواسیر استفاده می شود یا با عسل مخلوط شده، بر روی زخم ها و آبسه ها به کار می رود. دانه گیاه، مسهل و قاعده آور در نظر گرفته می شود. در Trobriands، واقع در کشور پاپوآگینه نو، از فیبرهای ساقه برای بند آوردن خون ریزی استفاده می شود و در ایرلند نو، ترشحات شیری رنگ ساقه در زخم های سنگ ماهی (stonefish wounds) به کار می رود. پیاز گل، اثر استفراغ آور دارد و دارای آثار تحریک سطحی است (counter-irritant). در کشور پاپوآگینه نو، از عصاره حاصل از پیاز، به مدت 2 ماه و به صورت پیوسته و منظم برای درمان سوزاک استفاده می شود. در فیلیپین، پیاز گیاه خرد می شود و از آن به اسم یک پماد، موضعی استفاده می شود. عصاره پیاز تازه، در مصرف چند بار در ماه استفراغ ایجاد می نماید. بعلاوه این عصاره برای درمان التهاب گوش، در گوش چکانده می شود. ریشه تازه گیاه هم استفراغ آور، تعریق آور و تهوع آور است. در منطقه Finschhafen در کشور پاپوآگینه نو، ریشه خرد شده با برگ موز حرارت داده می شود و پس از سرد کردن بر روی دندانی که درد دارد قرار داده می شود. در کالدونیای نو، اندونزی و مالزی، ریشه گیاه به شکل ضماد بر روی زخم و تورم به کار می رود.

آثار دارویی:

ضد درد و ضد باکتری، ضد التهاب، ضد ویروس، ضد سرطان، ضد تومور، [مهار] دگرانوله شدن ماست سل ها، ضد میتوز و تثبیت کننده غشاء.

پی نوشت:

برای مشاهده پی نوشت های این کتاب به منبع مقاله مراجعه شود.

منبع مقاله :

لینگ، کوهویی - تانگ کیان، چوا - چای هون، تان؛ (1392)، راهنمای گیاهان دارویی: مصور و با رویکرد علمی و دارویی، مترجمان: حسین حسین زاده - محسن ایمن شهیدی، رامین رضایی، مشهد: بنیاد پژوهشهای آستان قدس رضوی، چاپ اول.

منبع: راسخون