جابوکا، جزیره ای مغناطیسی - تور انگلیس

جابوکا ویژگی های مغناطیسی دارد؛ این ویژگی ها به علت حضور مانیتیت (سنگ آهن مغناطیسی) است. مانیتیت، اکسید آهنی است که به طور طبیعی در سنگ ها بوجود می آید و باعث می گردد عقربه های قطب نما، جهت ها را اشتباه نشان دهند. اگر چه بعضی می گویند که کشتی ها به علت انحراف مغناطیسی موجود در این مکان، قادر به آمدن به جزیره جابوکا نیستند اما حقیقت این است که جابوکا، از همه مسیرهای دریایی دور است. کمتر قایقی در اطراف این جزیره دیده می گردد، مگر آنهایی که جابوکا را به عنوان مقصدشان انتخاب نموده باشند.

اما رفتن به جابوکا می تواند سخت باشد. جابوکا که به تنهایی در آب هایی عمیق ایستاده، در معرض طوفان های سهمگین است. از آنجایی که حتی ضعیف ترین بادها نیز موجب بروز امواجی بزرگ در دریای آزاد می شوند، مهارت و شانس زیادی احتیاج است تا از برخود با این صخره آتشفشانی گریخت. خط ساحلی این جزیره، برای لنگر انداختن جای مناسبی نیست و هیچ خلیجی وجود ندارد که کشتی ها را از شر باد در امان نگه دارد. با وجود صخره های نشیب، ساختن پناهگاه غیرممکن است و به علت عمق 200 متری آبِ اطراف این جزیره، امکان لنگر انداختن نیز وجود ندارد. علاوه بر این، صخره ها و سنگ ها به طور طبیعی صاف و بدون برآمدگی هستند که نمی توان قایق ها را به آن ها گره زد.

با این حال، آب های نزدیک جابوکا، برای ماهیگیری بسیار ایده آل است و ماهیگیران شجاع را به سمت خود می کشاند. بعلاوه تعداد انگشت شماری از گونه جانوران بومی با شرایط جوی این منطقه سازگار شده اند. یکی از این گونه ها، گیاهی به نام قنطوریون و دیگری، جانوری از گونه مارمولک سیاه است. حدود 50 سال پیش، این جزیره، خانه یک نوع گونه گیاهی از میخک بود که اکنون منقرض شده است.

این جزیره، در سال 1958 به عنوان اسطوره زمین شناسیِ طبیعت شناخته شد.