دانستنی های جذاب در خصوص فرهنگ عمان(قسمت اول) - تور انگلیس

با تور عمان از سفری عالی برای کسب آرامش لذت ببرید و با شهرهای زیبای صلاله و مسقط آشنا شوید.

نام فرهنگ

عمانی نام فرهنگ کشور عمان است. البته اقوام مختلف در عمان نامی برگرفته از منطقه زندگی خود دارند. مثلاً ظفاری (Dhofari) معرف مردم ظفار در جنوب عمان است.

اطلاعات اولیه

تعیینات:

اگرچه عمان چندین هزار سال به عنوان کشوری مجزا وجود داشته ، اما دولت مدرن و نوپای آن، یعنی سلطنت عمان در دو قرن اخیر ایجاد شده است. مفهوم ارضی عمان در این دوره با استقلال بخش شمال غربی عمان به عنوان امارات متحده عربی و پیوست منطقه جنوبی ظفار به عمان تغییر یافت. اگرچه اسامی هر دو سرزمین عمان و ظفار از قدمتی دیرینه برخوردار هستند، اما معانی و منابع اصلی نام گذاری آن ها ناتعیین است. در حالی که فرهنگ بیش تر مردم در شمال عمان از اشتراک فرهنگ عربی، مسلمان و قبیله ای نشأت گرفته، مردم ظفار در جنوب این کشور، دارای فرهنگی متمایز و نزدیک به همسایه یمنی خود هستند.

موقعیت مکانی و جغرافیایی:

می توان گفت فرهنگ عمانی مدیون جغرافیای این کشور است. عمان یک سرزمین عجایب برای مسافرانیست که به زمین شناسی علاقه بسیاری دارند. تقریباً در هر کجایی از این سرزمین که قدم بگذارید از جبل شمس، مرتفع ترین کوه عمان تا تپه های شنی ربع الخالی (Rub Al Khali) و باغ صخره ای در الدقم (Duqm) حقایق جالبی از آن کشف خواهید کرد. رشته کوه حجر یکی از برجسته ترین ویژگی های زمین شناسی کشور عمان است که چون قوسی زیبا از شمال غربی به جنوب شرقی، شمال کشور عمان را شکل می دهد. جبل شمس با ارتفاع بیش از 3000 متر، بلندترین کوه عمان و در واقع یک موزه زمین شناسی معتبر در فضای باز است. در دل صخره های این کوه، صدها متر بالاتر از سطح دریا، فسیل هایی از جانوران مختلف جاسازی شده است.

مرکز فرهنگی عمان با کوهستان ها، تپه ها و دشت های ساحلی احاطه شده است. از سمت شمال و شرق دریاها و از سوی جنوب و غرب بیابان ها تأثیر به سزایی در منزوی کردن این کشور از دنیا خارج داشته اند. در عین حال، حضور عمان در اقیانوس هند یک سنت دریایی طولانی را پرورش داد که فرهنگ عمان را با اسکان بسیاری از بلوچ ها (مردم هند و ایرانی بلوچستان) در امتداد سواحل شمالی و تعامل با فرهنگ های آفریقای شرقی غنی تر نموده است. مسقط اصلی ترین بندر عمان، از ابتدای قرن نوزدهم، عنوان پایتخت این کشور را از آن خود نموده است. عمان شمالی با چند صد مایل کویر از جنوب ظفار جدا شده است ، که این امر منجر به تمایز فرهنگی هرچه بیش تر میان ظفار و عمان می گردد.

زبان:

عربی زبان اصلی عمانی ها است. مردم این کشور از زمان مهاجرت قبایل عرب، نزدیک به دو هزار سال پیش، از این زبان استفاده می نمایند. گویش عمانی به طور کلی به عربی استاندارد مدرن نزدیک است و در گویش های ساحلی از تعدادی واژه های بلوچی، فارسی، اردو و گجراتی (دو زبان هندی و آریایی) و حتی پرتغالی الهام گرفته شده است. مردم کوهستان ظفار و نیز چندین گروه بادیه نشین کوچک در بیابان های بین ظفار و شمال عمان به انواع مختلفی از زبان های منحصر به فرد عربی جنوبی صحبت می نمایند که با زبان عربی مدرن کاملاً متفاوت است. گروه های اقلیت در عمان علاوه بر زبان عربی به زبان مختص قوم خود نیز سخن می گویند و انگلیسی به طور گسترده به عنوان زبان دوم در عمان صحبت می گردد.

نماد:

یک جفت خنجر متقاطع نماد ملی مردم عمان است. تا همین اواخر همه مردان عمانی همواره خنجرهای سنتی خود را به کمر می بستند (البته ناگفته نماند مردان عمانی هنوز هم در مراسم مهم و مناسبت های رسمی به انجام این سنت پایبند هستند). این نماد در پرچم و تقریباً در تمام آرم های دولتی کشور عمان دیده می گردد.

تاریخ و روابط قومی

پیدایش ملت عمان:

عمان قدمتی بسیار طولانی دارد و به عنوان تمدن مگان (Magan) در تمدن های کهن ایرانی و بین النهرین شناخته می گردد. این تمدن در عصر قدیم یکی از مهم ترین تولیدنمایندگان مس و سنگ های تزئینی دنیا بوده است. قبایل عرب در عمان، اسلام را در زمان حیات حضرت محمد پذیرفتند و استعمارگران ایرانی را مجبور به ترک کردند. از آن موقع به بعد، عمان به طور کلی یک نهاد مستقل عرب اباضی/ سنی باقی مانده است.

هویت ملی:

هویت ملی عمان با زبان و فرهنگ غالب عرب، سازمان قبیله ای آن و اسلام تکامل یافته است. عمان در مقابل امپراتوری های کلاسیک اسلامی برای سرکوب این کشور مقاومت کرد و حمله پرتغالی ها در قرن شانزدهم تنها به بنادر ساحلی این کشور محدود شد و در اواسط قرن هفدهم با مقاومت ملی عمان خاتمه یافت.

روابط قومی:

هر چند که فرهنگ غالب در عمان عرب و اباضی/سنی است، اما فرهنگ نسبت به سایر گروه ها بسیار مدارا می نماید و به ندرت در عمان پیش می آید تا درگیری های قومی، فرقه ای یا زبانی رخ دهد.

شهرسازی، معماری و استفاده از فضا

شخصیت شهری معاصر فرهنگ عمانی پیوندی مستحکم با سبک معماری مغول هند دارد. این امر به وضوح در ساختمان های مسکونی دو و گاهی سه طبقه سفید رنگ در امتداد بندر مطرح کاملاً تعیین است. این ویژگی در سبک معماری بعضی مساجد و مناره ها با اشکال ظریف و پرنقش و نگار و هم چنین در ساختمان های عمومی مانند وزارت امور خارجه در القرم (Qurm) نیز دیده می گردد. سایر ساختارهای معاصر از نظر سبک بیش تر گزیده شده و التقاطی هستند.

سبک های معماری اولیه که در شهرهای داخلی عمان مانند نزوی (Nizwa)، عبری (Ibri)، ابرا (Ibra) و بهلا (Bahla) یافت شده اند، بازتاب چهره و بیان فرهنگی ساده تر و استفاده از فضایی هستند که با (Ibadism) (شکل نسبتاً سختگیرانه ای از اسلام)، سازگار می باشند.

معماری اقامت گاه های خصوصی نگرانی فرهنگ را برای فضای جنسیتی منعکس می نماید. بیش تر خانه های عمانی دارای اتاق های رسمی برای آقایان و بازدیدنمایندگان آن ها هستند؛ در حالی که زنان عموماً در بخش های خصوصی با یک دیگر معاشرت می نمایند. هنگامی که مردم برای مناسک مختلف مانند تولد، ازدواج و مرگ و میر دور هم جمع می شوند، تفکیک جنسیتی فضا کاملاً مشهود است. تنها زنان به مناسبت تولد یکی از اعضای خانواده به ملاقات یک دیگر می فرایند. مراسم ازدواج و عروسی نیز در مکان هایی مجزا برای آقایان و خانم ها برگزار می گردد. در مرگ و میرها نیز به طور مشابه برگزاری مراسم با تفکیک جنسیتی همراه بوده و تنها مردان در مراسم تدفین حضور دارند.

منبع: ddsafar